جهان وارد اقتصاد هیدروژنی خواهد شد

Ningbo Fangli Technology Co., Ltd. یک تولید کننده تجهیزات مکانیکی با تجربه نزدیک به 30 سال از تجهیزات اکستروژن لوله های پلاستیکی، حفاظت از محیط زیست جدید و تجهیزات مواد جدید است. از زمان تأسیس Fangli بر اساس خواسته های کاربر توسعه یافته است. از طریق بهبود مستمر، تحقیق و توسعه مستقل بر روی فناوری اصلی و هضم و جذب فناوری پیشرفته و سایر ابزارها، ما خط اکستروژن لوله PVC، خط اکستروژن لوله PP-R، خط اکستروژن آب PE / لوله گاز را توسعه داده ایم که توسط وزارت ساخت و ساز چین جایگزین محصولات وارداتی می شود. ما عنوان "برند درجه یک در استان ژجیانگ" را به دست آورده ایم.

چرا به انتقال هیدروژن با لوله های پلاستیکی توجه بیشتری می شود؟ این به این دلیل است که جهان در حال بررسی توسعه «اقتصاد هیدروژنی» به عنوان بخشی از توسعه جهانی «اقتصاد کم کربن» است. هیدروژن تجدید پذیر و بدون آلودگی برای جایگزینی سوخت های فسیلی غیر قابل تجدید و آلاینده استفاده می شود تا توسعه پایدار جامعه انسانی تضمین شود. وقتی اینترنت را باز می کنید، حجم زیادی از اطلاعات جهانی را مشاهده خواهید کرد که در مورد عصر جدیدی که جهان وارد آن خواهد شد - عصر اقتصاد هیدروژنی - بحث می کند. به عنوان مثال، در اکتبر 2019، مقاله ای با عنوان "10 کشور در حال حرکت به سمت اقتصاد هیدروژنی سبز" منتشر شد که پیشرفت توسعه اقتصاد هیدروژنی را در "چین، ایالات متحده، ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، کانادا، استرالیا، کره جنوبی معرفی کرد. و نروژ».

اولین نقطه داغ انرژی هیدروژن برای وسایل نقلیه و کشتی ها اعمال می شود. دلیل آن این است که اکثر وسایل نقلیه و کشتی هایی که در جهان انرژی زیادی مصرف می کنند در حال حاضر از موتورهای احتراق داخلی نفت کوره استفاده می کنند. عیب بارز آن تولید آلاینده های مضر برای محیط زیست مانند مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، هیدروکربن ها، ترکیبات سرب و ذرات گرد و غبار است، در حالی که گاز زائد پس از احتراق هیدروژن بخار آب است. راه های زیادی برای استفاده از هیدروژن به عنوان انرژی وسیله نقلیه وجود دارد. در حال حاضر، بهترین طرح، پیل سوختی هیدروژنی است که مستقیماً هیدروژن و اکسیژن را برای تولید جریان موتور محرک ترکیب می کند (پیشنهادی در مورد "پیشنهاد دولت برای تمرکز بر توسعه وسایل نقلیه سلول سوختی هیدروژنی" در سیزدهمین CPPCC ملی وجود دارد. کمیته) در حال حاضر، خودروهای پیل سوختی هیدروژنی که وارد بازار چین شده اند، مانند [Toyota FCEV] که توسط تویوتا ژاپن توسعه یافته است. در سال‌های اخیر، چین نیز قویاً از توسعه وسایل نقلیه الکتریکی حمایت کرده است، یعنی تبدیل و ذخیره انرژی الکتریکی از شبکه برق به باتری در خودرو، و تکیه بر انرژی الکتریکی خروجی از باتری برای به حرکت درآوردن موتور. با این حال، عمل ثابت کرده است که وسایل نقلیه الکتریکی نیز دارای معایب آشکاری هستند. از آنجایی که ظرفیت ذخیره انرژی باتری ها محدود است، برد رانندگی وسایل نقلیه تحت تاثیر قرار می گیرد. علاوه بر این، باتری دارای زمان شارژ طولانی و عمر مفید کوتاه است. گفته می شود فروش خودروهای برقی چندان خوب نیست. بنابراین، وسایل نقلیه جدید با استفاده از انرژی هیدروژن و سلول‌های سوختی هیدروژنی ممکن است امیدوارکننده‌تر برای تبدیل شدن به جریان اصلی وسایل نقلیه در آینده باشند.

دلیل دیگر برای ترویج توسعه انرژی هیدروژنی این است که جهان در حال سرمایه گذاری هنگفتی در انرژی های تجدیدپذیر مانند انرژی آبی، انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی جزر و مدی است. برخلاف زغال سنگ، نفت و سایر منابع، این منابع انرژی هرگز از بین نمی روند. چین همچنین در سال های اخیر در ساخت مزارع خورشیدی و مزارع بادی در مقیاس بزرگ سرمایه گذاری کرده است. با این حال، گفته می‌شود که سود سرمایه‌گذاری اغلب ایده‌آل نیست، زیرا ویژگی‌های این تنظیمات تولید برق این است که ظرفیت تولید برق با گذشت زمان و اقلیم به شدت تغییر می‌کند و نمی‌توان از تولید برق برای مدت طولانی استفاده کرد. برای مدت طولانی تولید شود. مشکل این است که ذخیره انرژی الکتریکی دشوار است. صرف نظر از نوع باتری، ذخیره مقدار زیادی انرژی الکتریکی غیرممکن است. بنابراین، بیشتر و بیشتر مردم متوجه می شوند که راه افزایش بیشتر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، ترکیب مزایای ذخیره سازی آسان انرژی هیدروژن است. هنگامی که انرژی خورشیدی و انرژی باد انرژی زیادی تولید می کنند، هیدروژن و اکسیژن از طریق یک دستگاه آب الکترولیتی تولید می شوند، زیرا هیدروژن و اکسیژن را می توان فشرده و به راحتی ذخیره کرد (مانند گاز طبیعی). هنگامی که تقاضای برق زیاد است، هیدروژن و اکسیژن به صورت معکوس برای تولید برق استفاده می شوند. ترکیب انرژی های تجدیدپذیر و انرژی هیدروژن هزینه را تا حد زیادی کاهش می دهد. علاوه بر این، گزارش شده است که امکان استفاده از مهندسی زیستی برای تولید هیدروژن در آینده وجود دارد.